Gisteren uit Cherating vertrokken. Na een lange busreis in Kuala Terrenganu uitgekomen en van daaruit direct door naar Penarik. Het zou heel makkelijk zijn hier een slaapplekje te vinden, was ons verzekerd. Viel dat even tegen... Om tien uur savonds reden we per taxi nog rondjes te rijden op zoek naar een herberg, maar alles bleek ' fully booked'. Net toen we een beetje begonnen te balen ontmoetten we een man die zeker wist dat er ergens nog wel een plekje moest zijn. We stapten uit de taxi over in zijn auto met onze 70 kilo aan bakkelarie en hebben ook een uurtje met hem rondgereden, maar helaas: full house everywhere. Behalve in zijn huis! En dat hebben we toen maar gedaan... Met zn vijven mee naar de woning van deze muslimbroeder! Hij had geen slaapkamer meer vrij, maar gelukkig was er in de woonkamer nog wel wat ruimte. Daar sliepen we met zn vijfjes. Wat een vertrouwen! De volgende dag nog ontbijt op de koop toe. Primadeluxe allemaal!
Westerse toeristen hebben we hier nog niet gezien. Maar desalniettemin, of misschien dankzij dat, is het leven hier heerlijk. De Maleiers vinden wij bijzonder warm, ontspannen en hartelijk. Ook heel respectvol naar anderen. Helemaal niet opdringerig, zoals in sommige andere Aziatische landen. Aan het straatbeeld met hoofddoeken zijn we ook al helemaal gewend, evenals het pittige eten en de nasi voor ontbijt. De kinderen doen het goed, zijn flink, genieten en kijken hun ogen uit. Wij ook.
We zijn nu neergestreken in www.pandanlaut.com, een mooi klein hutjescomplex dat we wel van te voren hadden gereserveerd. Hier gaan we lekker releksen, zwemmen en van de zee en zon genieten. Hoewel: niet tussen 1 en 4 want de zon vermorzelt je dan. ' Bloedend heet' zoals Ines dat zo mooi zegt, of 'zweetwarm' . Met een graad of 28 is het nu om 10 uur ' s avonds overigens ook nog mooi op temperatuur... Mrgen overdag gaan we lekker niets doen, en morgenavond gaan we in het donker vuurvliegjeskolonie bekijken in een boot op de rivier. Nu snel naar de airco in ons huisje. Ik zit buiten aan zee en de muggen vreten me op!

frans