Perhentian Besar

Een berichtje van Ines

Vandaag zijn we op een boot naar een heel mooi eiland gevaren genaamd Perhentian Besar.
Hier blijven we drie nachten slapen. Er is hier heel mooi helder water en mooi koraal.
We moeten met kleren aan zwemmen anders verbranden we. Er zijn hier allemaal leuke eettentjes en winkels. We doen bijna niks, alleen maar zwemmen. Er zijn hier heel veel mensen met hoofddoeken inmiddels zijn we daar wel aangewend. We eten haast alleen maar rijst soms ze patatjes als ze die hebben. De mensen zijn hier heel aardig. Veel mensen willen Ties haar aanraken omdat het zo blond is. Morgen gaan we snorkelen, daar heb ik zin in. Vanaf ons huisje kun je een stukje zwemmen naar een vlot. Vanaf daar hebben we al een papegaaivis gezien en nog heel veel andere vissen.

Groetjes van Ines

Penarik

Gisteren uit Cherating vertrokken. Na een lange busreis in Kuala Terrenganu uitgekomen en van daaruit direct door naar Penarik. Het zou heel makkelijk zijn hier een slaapplekje te vinden, was ons verzekerd. Viel dat even tegen... Om tien uur savonds reden we per taxi nog rondjes te rijden op zoek naar een herberg, maar alles bleek ' fully booked'. Net toen we een beetje begonnen te balen ontmoetten we een man die zeker wist dat er ergens nog wel een plekje moest zijn. We stapten uit de taxi over in zijn auto met onze 70 kilo aan bakkelarie en hebben ook een uurtje met hem rondgereden, maar helaas: full house everywhere. Behalve in zijn huis! En dat hebben we toen maar gedaan... Met zn vijven mee naar de woning van deze muslimbroeder! Hij had geen slaapkamer meer vrij, maar gelukkig was er in de woonkamer nog wel wat ruimte. Daar sliepen we met zn vijfjes. Wat een vertrouwen! De volgende dag nog ontbijt op de koop toe. Primadeluxe allemaal!
Westerse toeristen hebben we hier nog niet gezien. Maar desalniettemin, of misschien dankzij dat, is het leven hier heerlijk. De Maleiers vinden wij bijzonder warm, ontspannen en hartelijk. Ook heel respectvol naar anderen. Helemaal niet opdringerig, zoals in sommige andere Aziatische landen. Aan het straatbeeld met hoofddoeken zijn we ook al helemaal gewend, evenals het pittige eten en de nasi voor ontbijt. De kinderen doen het goed, zijn flink, genieten en kijken hun ogen uit. Wij ook.
We zijn nu neergestreken in www.pandanlaut.com, een mooi klein hutjescomplex dat we wel van te voren hadden gereserveerd. Hier gaan we lekker releksen, zwemmen en van de zee en zon genieten. Hoewel: niet tussen 1 en 4 want de zon vermorzelt je dan. ' Bloedend heet' zoals Ines dat zo mooi zegt, of 'zweetwarm' . Met een graad of 28 is het nu om 10 uur ' s avonds overigens ook nog mooi op temperatuur... Mrgen overdag gaan we lekker niets doen, en morgenavond gaan we in het donker vuurvliegjeskolonie bekijken in een boot op de rivier. Nu snel naar de airco in ons huisje. Ik zit buiten aan zee en de muggen vreten me op!

frans

cherating

hallo allemaal,
hier een berichtje van Bo:

vandaag zijn we aangekomen in cherating.
we hebben 4 uur in de bus gezeten en daarna ook nog heel lang in de taxi.
bij de bus was iemand die ties zijn haar heel mooi vond.
we zitten nu in een mooi hotel, dicht bij de zee.
we hebben al in de zee gewommen.
het water water is heel warm, nog warmer dan in het zwembad.
toen zijn we door de baas van dit hotel naar een restaurantje gebracht en de baas van dat restaurantje heeft ons weer terug gebracht.

Doei!!!!!
groetjes Bo

www.casatitik.com

Joepie,we zijn er !!!

Hier een berichtje van Ines:

Na lang in het vliegtuig gezeten te hebben zijn we er!

Het is hier heel warm.

Maar de eerste dag dat we hier waren regende en onweerde het maar de regen was warm en de temperatuur veranderde niet.

Het is gek om te zien dat andere mensen naar je kijken omdat je een andere huidskleur hebt.

Er waren zelfs veel kinderen die op de foto met mij wouden omdat ik uit een ander land kwam.

Ik had zelfs al na een dag vakantie Maleisische vriendinnen.

Ik kon ze niet verstaan maar we praten met gebaren.

We eten elke dag in een ander restaurantje.

De restaurantjes zijn altijd heel klein en de keukens staan gewoon buiten.

Vandaag zijn we naar de hoogste torens van het land geweest genaamd : Petronas Twin Towers die zitten aan elkaar. Bo en ik gingen ook op de foto met die torens omdat Twin Towers tweeling betekent.

Voor de torens wad een heel groot zwembad daar gingen we zwemmen met kleren en al.

In het zwembad kwamen veel kinderen met ouders naar ons toe om op de foto te gaan.

Groetjes Ines

Nagekomen bericht van Frans:

Dag allemaal! Wat waren de afgelopen dagen leuk en speciaal, en wat hebben jullie ons een mooi afscheid gegeven met alle appjes, mailtjes, kadootjes, en zwaaimomenten! Geweldig bedankt daarvoor!

De vlucht was lang maar prima. Geen van ons allen heeft echt geslapen, maar dat gaf niks. Na aankomst in KL met tein en taxi naar ons hotelletje gegaan. Daar merkten we direct dat we in Azie waren: dikke tropische stortbui, een lekkend dak en een raam dat uit zn voegen viel. Gelukkig duren tropische buien nooit lang. En best een ervaring voor de kinderen: warme regen en op je slippertjes door de warme plassen in de straten. ' s Avonds nog even snel een hapje eten in een tentje in de buurt en onder de wol. Hoewel: dun lankentje, want ook in de nacht is het hier nog rond de 30 graden.

Vandaag KL bewonderd. Maar dat hebben jullie al in het verslag van Ines gelezen!

De kinderen kijken hun ogen uit, zijn heel flink en genieten volgens ons van alles wat ze meemaken. En daar genieten wij weer van. Het is geweldig om met zn vijven hier te zijn: de Aziatische geuren, geluiden, smaken, mensen. Morgen vervolgen we ons avontuur met een lange busreis naar de oostkust. Daar blijven we een paar dagen, ergens in de buurt van Kuantan/Cherating. Wordt vervolgd!

Bijna!

Bijzondere dagen toch, zo kort voor vertrek. Nog wat laatste klusjes in en rond het huis, de laatste inkopen doen. En nog heel veel meer 'laatste' dingen, eigenlijk...

Frans vierde twee weken geleden al zijn laatste werkdag en Ines had dinsdag haar laatste saxofoonles. Bo heeft vorige week haar laatste vioolles gehad en woensdag was de laatste voetbaltraining van Ties. En afgelopen zondag renden Idet en Frans voor de laatste keer hun zondagse hardlooprondje! En zo zijn er heel veel leuke, kleine, 'laatste' feestmomentjes: de laatste keer koken, voor de laatste keer met mensen afspreken, laatste wasje draaien, laatste keer grasmaaien...

Woensdag was bovendien de laatste schooldag voor Bo, Ines en Ties. Het moet voor hen best raar zijn geweest. Bureau opruimen, persoonlijke spullen pakken, huiswerk mee en afscheid nemen van vriendjes, vriendinnetjes en docenten. Tot na de zomer allemaal! Voor alle klasgenootjes was er een kleine traktatie en voor de meesters en juffen taart.

De tuin is gedaan, het huis is schoon. Alle administratieve zaken zijn geregeld en de 'things-to-do' lijst hebben we afgewerkt. Koelkast en diepvries raken leeg, en de rugzakken steeds voller. We zijn er klaar voor en hebben zin om te gaan. Volgende update vanuit Kuala Lumpur!